Wemmel internationaal: Hard werken voor een beter leven

In de Verenigde Staten had ze een studie Frans afgerond, samen met een interdisciplinair programma over sociale rechtvaardigheid. Na een jaar in Frankrijk volgde Brussel, waar ze werkte voor Pax Christi International. Tegelijk volgde ze een masteropleiding in Louvain-La-Neuve. Maar daarmee was Micheles trip around the world niet afgerond, wel integendeel.

‘In Louvain-La-Neuve volgde ik opnieuw een interdisciplinaire studie, nu over leefomgeving & ontwikkeling. In het kader van die studie bezocht ik Brazilië, en daar ontmoette ik mijn toekomstige man, Adenilson. Hij is met mij meegekomen naar België.’

Sociale rechtvaardigheid

Na drie jaar werken aan de VUB ging Michele aan de slag bij Picum, een Europese organisatie die zich inzet voor sociale rechtvaardigheid en mensenrechten voor migranten zonder papieren. Ze werkt er inmiddels 20 jaar en is er nu directeur. Sociale rechtvaardigheid en stemlozen een stem geven, heeft haar altijd beziggehouden.

'Ik heb dat van thuis uit meegekregen. Mijn grootmoeder was Ierse en is op 18-jarige leeftijd naar de Verenigde Staten verhuisd. Ik heb haar nooit gekend, maar haar zus, mijn oudtante, wel. Zij migreerde naar de States toen ze 20 was. Ze pushte ons altijd om door te studeren en naar de universiteit te gaan. Om de kans die we hadden met beide handen te grijpen. Ook mijn ouders hebben dit altijd benadrukt. Het is een typische mentaliteit die je bij migrantenfamilies aantreft. Hard werken om het beter te hebben. Ik heb daarnaast altijd een fascinatie gehad voor andere talen en culturen.’

Behalve Frans, waar ze een absolute liefde voor ontwikkelde toen ze nog jong was, spreekt Michele Spaans, Portugees, Nederlands en een beetje Italiaans. ‘Voor mijn werk heb ik het Nederlands eigenlijk niet nodig, maar ik vind het belangrijk om de landstalen te kennen.’

Nog geen seconde spijt

Ook het gezinsleven van Michele en Adenilson stond niet stil. In 2007 verwelkomde het koppel dochter Coralee, 2 jaar later volgde zoon Kian. Inmiddels zijn ze 16 en 14 jaar oud en gaan ze naar het middelbaar in Jette, waar de familie ook lang heeft gewoond. ‘In 2015 zijn we verhuisd naar Wemmel. Ik kende Wemmel helemaal niet en wilde in eerste instantie niet verhuizen. (lacht) Ik zag alleen maar nadelen aan weggaan uit Brussel. Ver van de grote stad, met een matige verbinding via het openbaar vervoer. Mijn man heeft me moeten overtuigen, hij wilde al langer verhuizen. Maar ik zag ook wel in dat Brussel te duur werd om te wonen.’

Michele zag Wemmel voor de eerste keer bij de bezichtiging van hun woning, en heeft nog geen seconde spijt van de verhuis. ‘We wonen vlakbij de begraafplaats. Onze 92-jarige buurvrouw kwam hier in 1963 wonen en is de eerste eigenaar van haar huis, en zo zijn er meer in onze straat. Samen met veel nieuwe mensen en jonge gezinnen, van allerlei culturen, is het hier een mooie mix.’

Fietsen en pianospelen

In het groen van Wemmel, met de velden dichtbij, komt ze tot rust. ‘Ik fiets veel, richting Merchtem bijvoorbeeld, of naar de Plantentuin van Meise. Het zijn aangename routes, midden in de natuur. Dat de Academie van Wemmel op wandelafstand is, is ook een meerwaarde.’ Het gezin is actief aan de Academie. Adenilson volgt vioollessen en Michele piano bij Adam Suga, een eerdere deelnemer aan deze rubriek. ‘Dankzij Adam heb ik het plezier in mijn pianospel teruggevonden. Ik volgde al piano toen ik nog in Amerika aan de universiteit studeerde, maar gaandeweg verloor ik mijn drive. Die is nu weer helemaal terug.’

Tekst: Maria Klein
Foto: © Tine De Wilde
Uit: zandloper juni 2024